Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ: ΠΑΛΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ,Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ''ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΝΙΛΣ ΧΟΛΓΚΕΡΣΟΝ''.
Παιχνίδια αγαπημένα
|
Παιχνίδια | |
Παιχνίδια που παίζονταν παλιά στις αυλές και στους δρόμους. Τα χελωνάκιαΤα χελωνάκια είναι παιχνίδι που παίζεται με μπάλα.Παίζεται με δύο και πάνω παιδιά. Πρέπει να υπάρχει τοίχος. Τα παιδιά που το παίζουν μπαίνουν σε σειρά και κάνουν «ουρά». Όταν έρχεται η σειρά ενός παιδιού πετάει την μπάλα στον τοίχο και πηδάει για να περάσει η μπάλα κάτω απ' τα πόδια του. Εάν τον ακουμπήσει η μπάλα, καίγεται και πάει και στέκεται όρθιος μπροστά στον τοίχο. Αν καούν όλοι και μείνει μόνο ένας τότε δίνει την μπάλα σ' εκείνον που κάηκε πρώτος. Εκείνος παίρνει την μπάλα και τη χτυπάει στον τοίχο. Αν την πιάσει αυτός που δεν κάηκε ο άλλος που κάηκε βαράει άλλες δύο φορές. Άμα δεν μπορέσει να βγει ο πρώτος που κάηκε συνεχίζει ο δεύτερος και πάει λέγοντας. Εάν κάποιος μπορέσει και βγει τότε συνεχίζει με αυτόν που είναι έξω. Αν καεί κάποιος απ' τους δύο τότε αρχίζουν πάλι τα ίδια. Το τσιλίκιΠαίζεται με ένα μικρό ξύλο που από τις δύο μεριές είναι μυτερό.Με ένα άλλο ξύλο, πιο μεγάλο, χτυπάμε στη μια άκρη και όποιος το πηγαίνει πιο μακριά είναι νικητής. Τα βαρελάκιαΚάθονταν όλοι σε απόσταση και σκυμμένοι ο ένας πιο ψηλά από τον άλλο.Ένα παιδί άρχιζε να πηδά από τον έναν στον άλλο. Έβαζε τα χέρια του στην πλάτη του παιδιού και αν τον ακουμπούσε λίγο, έχανε. Άμα δεν έχανε, έμπαινε πρώτος στη σειρά και συνέχιζε ο τελευταίος. Οι κούκοιΤρεις παίχτες πήγαιναν από μια μεριά και στήνανε " κούκους " (με μεγάλες πέτρες).Σε μεγάλη απόσταση από αυτούς πήγαιναν άλλοι τρεις και κάνανε το ίδιο. Ο κάθε ένας από κάθε ομάδα έπαιρνε τρεις πέτρες και προσπαθούσε να πετύχει τους " κούκους ". Όποιος δεν πετύχαινε τους "κούκους" πήγαινε στην άλλη ομάδα και έπαιρνε έναν στην πλάτη του. Αν δεν τα κατάφερνε και τον έριχνε στη διαδρομή, τότε έχανε και η ομάδα του. Τα μανιταράκιαΤα μανιταράκια παίζονται από τέσσερα άτομα και πάνω. Τα παιδιά βγάζουν κάποιον να «φυλάει». Αυτός μετράει μέχρι το δέκα και αρχίζει να κυνηγάει. Όταν πάει να πιάσει κάποιο παιδί, τότε αυτό το παιδί κάθε¬ται κάτω. Έτσι εκείνος που κυνηγάει δεν μπορεί να το πιάσει.Για να ξανασηκωθεί κάποιο παιδί πρέπει κάποιο άλλο παιδί να περάσει από πάνω του. Όταν όλοι έχουν κάτσει κάτω και μείνει μόνο ένας όρθιος, αυτός δεν πρέπει να κάτσει κάτω γιατί θα τα «φυλάει ». Αν καταφέρει να πιάσει αυτόν που έμεινε τον κάνει να φυλάει αυτός. Ενώ αν καταφέρει, αυτός που έμεινε όρθιος, να περάσει πάνω από κάποιο παιδί, το παιχνίδι συνεχίζεται. Τον πρώτο τελικά που θα καταφέρει να πιάσει, θα είναι ο επόμενος που θα τα φυλάει. Κορώνα ή γράμματαΟ αρχηγός μιας ομάδας ρωτάει τον άλλο αρχηγό: Τι θέλεις κορώνα ή γράμματα; Κι αυτός διαλέγει. Ο πρώτος ρίχνει στριφτά το κέρμα (νόμισμα) στον αέρα. Μόλις πέσει κάτω, κοιτάζουν ποια όψη είναι από πάνω κερδίζει δε και παίζει πρώτος εκείνος που μάντεψε την κορώνα ή τα γράμματα.Ποντικάκι- Ποντικάκι, έβγα έξω.- Δε θα βγω. - Έχω κρέας να σου δώσω. - Δεν το θέλω. - Κι αν σε πιάσω; - Πιάσε με. (Τα παιδιά κυνηγιούνται. Αυτός που θα το πιάσει γίνεται ποντικάκι) Τα τσιγαροποτάΤα τσιγαροποτά είναι σαν κυνηγητό. Διαλέγουμε έναν παίκτη για να κυνηγήσει όλους τους άλλους. Όταν ο παίκτης κυνηγήσει έναν άλλον, τότε ο άλλος μπορεί να πει μία μάρκα ποτού ή τσιγάρου και να μείνει ακίνητος, έτσι ώστε ο παίκτης που κυνηγάει να μη μπορεί να τον πιάσει. Αν οι περισσότεροι παίκτες έχουν πει μάρκες (ποτών ή τσιγάρων) και είναι ακίνητοι, οι υπόλοιποι μπορούν να ακουμπήσουν έναν από τους παίκτες και να πουν την λέξη «νερό». Με αυτόν τον τρόπο ελευθερώνουν τους παίκτες που έχουν πει μάρκες (ποτών ή τσιγάρων ). Αυτό γίνεται μέχρι ο παίκτης που κυνηγάει πιάσει όλους τους άλλους που παίζουν.Ήλιος ή βροχήΟ ένας αρχηγός παίρνει μια πλακίτσα (κομματάκι πλακερής πέτρας) τη φτύνει στη μια μεριά (όψη) και ρωτάει τον δεύτερο αρχηγό: Τι θέλεις, ήλιο ή βροχή; (άβρεχη ή βρεγμένη) κι εκείνος δηλώνει. 0 πρώτος ρίχνει στριφτά την πλακίτσα στον αέρα και πέφτει στη γη με τη μια όψη. Κερδίζει εκείνος που μάντεψε.Πίκο ΠίκοΈνας τα φυλάει και ένα από τα παιδιά βαράει μια μπάλα που έχουν τοποθετήσει μέσα σε κύκλο. Μόλις χτυπηθεί η μπάλα, αυτός που φυλάει τρέχει να την πιάσει ενώ οι άλλοι κρύβονται.Πιάνει τη μπάλα και την στήνει πάλι μέσα στον κύκλο. Αμέσως ξενινάει να ψάχνει τους άλλους. Όταν ανακαλύψει κάποιον πάει στον κύκλο, σηκώνει το πόδι του πάνω από τη μπάλα και λέει : «πίκο πίκο» στο όνομα αυτού που είδε. Αν όμως όσο ψάχνει προλάβει κάποιος να βαρέσει τη μπάλα ελευθερώνονται όλοι και τα ξαναφυλάει πάλι ο ίδιος. Τελειώνει το παιχνίδι όταν ανακαλύψει όλους όσους κρύβονται. ΒάδισμαΟι αρχηγοί των δυο ομάδων βαδίζουν ο ένας απέναντι του άλλου συγχρόνως, από απόσταση 2-3 μέτρων και μετρούν με τα πόδια τους κολλημένα εναλλάξ 1, 2, 3, 4 κτλ. ώσπου να κολλήσουν (ενωθούν) τα δάχτυλα των ποδιών τους. Κερδίζει εκείνος που τα δάχτυλα του ποδιού του θα πλησιάσουν γρηγορότερα στα δάχτυλα του άλλου.Βασιλιά Βασιλιά με τα 12 σπαθιάΈνα παιδί γίνεται βασιλιάς. Τα υπόλοιπα του φωνάζουνε όλα μαζί-Βασιλιά, βασιλιά με τα δώδεκα σπαθιά! Τι δουλειά; Απαντάει ο βασιλιάς - Τεμπελιά. Και τα παιδιά λένε - Ας αρχίσουμε δουλειά! Τα παιδιά προσπαθούν να δείξουν με νοήματα και κινήσεις στον βασιλιά, μια δουλειά που αποφάσισαν από πριν, να κάνουν. Ο βασιλιάς πρέπει να μαντέψει τη δουλειά. Τα κοκόριαΤα παιδιά σχηματίζουν μικρούς κύκλους κάτω στο έδαφος.Σε κάθε κύκλο μπαίνουν μέσα δύο παιδιά, με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος τους. Προσπαθούν να σπρώξουν το ένα το άλλο μόνο με το πλάι και χωρίς την επέμβαση των χεριών. Όποιο παιδί κατορθώσει να βγάλει τον αντίπαλό του έξω από τον κύκλο, κέρδισε. Το παίζουν παιδιά της προσχολικής ηλικίας. Το κυνήγι της αλεπούςΤα παιδιά ρίχνουν κλήρο ποιο θα είναι η αλεπού. Η αλεπού πρέπει να είναι εφοδιασμένη με είκοσι πέντε χαρτονάκια αριθμημένα.Ξεκινά και παίρνει ένα δρόμο. Περπατώντας κρύβει τα χαρτονάκια κάτω από μια πέτρα ή ανάμεσα στα χόρτα. Μετά από λίγη ώρα, τα σκυλιά, δηλαδή οι υπόλοιποι παίκτες, ξεκινούν. Όταν κάποιος από τους σκύλους ανακαλύψει ένα χαρτονάκι από αυτά που έχει κρύψει η αλεπού, φωνάζει και τους άλλους παίκτες κοντά του. Κοιτάζουν τον αριθμό του χαρτονιού. Το παιδί που θα βρει το μεγαλύτερο αριθμό στη διάρκεια της ανίχνευσης, μπαίνει εκείνο αρχηγός του παιχνιδιού και το διευθύνει. Την αλεπού δεν μπορούν να την πιάσουν, ακόμα κι αν την προλάβουν. Αυτό γίνεται, όταν οι παίκτες δεν έχουν βρει όλα τα χαρτονάκια. Όταν τελειώσουν τα χαρτονάκια της αλεπούς, τρέχουν τα σκυλιά να την πιάσουν κι όταν την πιάσουν, τελειώνει το παιχνίδι. Ο δολοφόνοςΑυτό το παιχνίδι παίζεται με τέσσερα ή περισσότερα παιδιά που κάθονται σ' ένα κύκλο. Το πρώτο παιδί σηκώνεται και ψιθυρίζει σ' ένα παιδί τη λέξη "δολοφόνος" , σ' ένα άλλο παιδί τη λέξη "αστυνόμος" και στα υπόλοιπα παιδιά τη λέξη "θύμα".Μετά, το πρώτο παιδί φεύγει από το παιχνίδι και ο "δολοφόνος" κλείνει το μάτι σ' ένα άλλο παιδί. Αν το παιδί είναι ο "αστυνόμος" τότε συλλαμβάνει τον "δολοφόνο". Αν είναι "θύμα" τότε το "σκοτώνει" ο "δολοφόνος". Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι ο "δολοφόνος" να "σκοτώσει" όλα τα "θύματα" ή ο "αστυνόμος" να τον συλλάβει. Το λιοντάριΤο παιχνίδι αυτό παίζεται με πολλά παιδιά και το προτιμούν τα κορίτσια.Σχηματίζονται δυο σειρές, που η μια έχει δύο κορίτσια και η άλλη 5 - 7. Ένα από τη σειρά με τα δυο κορίτσια λέει στις άλλες: - Πολλές πέρδικες που ‘χεις εσύ κι εγώ καμιά δεν έχω. Μια από τη σειρά με τα 5 κορίτσια απαντά: - Αν έχω κι αν δεν έχω, σένα δε σου δίνω. - (Το ένα): Θα στείλω το λιοντάρι μου να ‘ρθει ν' αρπάξει μια - (Το άλλο): Για στείλε το, για στείλε το κλοτσιές που θε να φάει... Τότε, βγαίνει από τη γραμμή των δύο κοριτσιών η μία και προσπαθεί τρέχοντας να σπάσει τα χέρια της σειράς των πέντε κοριτσιών και να πάρει ένα. Αυτό επαναλαμβάνεται, ώσπου η ομάδα που έχει δυο κορίτσια να κατορθώσει να πάρει όλα της άλλης ομάδας. Πέντε ποντικοί, δεκαοχτώ νυφίτσες- Πέντε ποντικοί, δεκαοχτώ νυφίτσες- γάμο κάνανε κοντή, νεραντζούλα φουντωτή - Γάμο κάνανε, παντρεύαν τη χελώνα - και της δίνανε κοντή νεραντζούλα φουντωτή - Και της δίνανε ένα κλωνί σιτάρι - και τ' αλέθανε κοντή νεραντζούλα φουντωτή - Και τ' αλέθανε στου ψύλλου το ποδάρι - βάζει ο ψύλλος μια φωνή, το ποδάρι μου πονεί - Τρέξτε όλοι οι γειτόνοι, γιατ' ο ψύλλος δε γλιτώνει - Ένας ποντικός τον κυρ γιατρό φωνάζει - έλα μέσα κυρ γιατρέ, κάθισε στον καναπέ - για να πιεις καφέ - Να διατάξεις αλοιφή - για του ψύλλου την πληγή (Τα παιδιά χωρίζονται σε δυο ομάδες αντικριστά. Η κάθε ομάδα δένεται με τα χέρια σταυρωτά και λέει από ένα στίχο. Η ομάδα που λέει το στίχο κάνει δυο - τρία βήματα μπροστά στο μισό στίχο και στον άλλο μισό γυρίζει στη θέση της). Η αμπάριζαΤα παιδιά χωρίζονται σε δύο ισάριθμες ομάδες. Η κάθε ομάδα έχει την έδρα της που ονομάζεται Μάνα. Σκοπός του παιγνιδιού είναι ο ένας να ακουμπήσει τον άλλο. Θα πρέπει όμως πριν από τον άλλο να έχει ήδη ακουμπήσει τη μάνα, να φωνάξει "παίρνω αμπάριζα και βγαίνω" και μετά να προσπαθήσει να ακουμπήσει τον άλλο. Αν το καταφέρει τότε ο άλλος γίνεται αιχμάλωτος της ομάδας. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να αιχμαλωτίσει η μια ομάδα τα παιδιά της άλλης.ΣχοινάκιΠαίζουν όσα παιδιά θέλουν, αλλά όχι πάρα πολλά. Δύο παιδιά βγαίνουν έξω και γυρνάν το σχοινάκι. Τα υπόλοιπα παιδιά πηδούν. Όποιο μπερδευτεί στο σχοινάκι, χάνει, βγαίνει έξω και γυρνάει το σχοινί. Ο άλλος που γυρνούσε, μπαίνει μαζί με τα άλλα παιδιά και έτσι το παιχνίδι συνεχίζεται.
Τα άλογα (Θεσσαλία) Η πυροστιά (Μακεδονία)
Τα παιδιά χωρίζονται σε δυο ομάδες με κλήρο. Η πρώτη ομάδα καβαλικεύει τη δεύτερη και ύστερα μπαίνουν στη σειρά, ο ένας πίσω απ' τον άλλο. Ο πρώτος της ομάδας που είναι καβάλα παίρνει την μπάλα και τη ρίχνει στον πίσω του, εκείνος πάλι στον πίσω του, ως τον τελευταίο. Αν κανείς αφήσει την μπάλα να πέσει, τότε καίγεται και το παιχνίδι συνεχίζεται με τους υπόλοιπους. Στο δεύτερο παιχνίδι οι θέσεις αλλάζουν. Σε ορισμένες παραλλαγές, αν κανείς αφήσει την μπάλα να πέσει, τότε γίνεται άλογο και εκείνος που τον βαστάει γίνεται καβαλάρης. Νικήτρια βγαίνει η ομάδα εκείνη που θα της πέσει λιγότερες φορές η μπάλα. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου