Τρίτη 31 Μαΐου 2016

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

Ο χορός  στη ζωή μου.

Εδώ και 8 χρόνια παρακολουθώ μαθήματα μπαλέτου και από φέτος μοντέρνο. Ο χορός πια είναι η καθημερινότητά μου, κάτι που αγαπώ πάρα πολύ. Αναμιγνύω τα είδη χορού σε κλάσματα δευτερολέπτου. Χορεύω συνέχεια.(τη μαμά μου την έχω ζαλίσει). Εκτός από τα μαθήματα μπαλέτου και μοντέρνου καθημερινά χορεύω ζούμπα και άλλα είδη χορού. Στο σημερινό άρθρο θα εστιάσω στο μπαλέτο διότι με αυτό το είδος χορού έχω ασχοληθεί περισσότερα χρόνια.
Το μπαλέτο γεννήθηκε και αναπτύχθηκε ως ξεχωριστό είδος χορού στην Ιταλία, όσο παράξενο κι αν φαίνεται. Η ονομασία του προέρχεται από την ιταλική λέξη ballare (ballet), που σημαίνει «χορεύω». 
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 15ου αιώνα στην περίοδο της ιταλικής Αναγέννησης και αργότερα διαδόθηκε στην Γαλλία, όπου εξελίχθηκε ως χορευτικό είδος. Τον 17ο αιώνα, στην εποχή του Louis XIV, το μπαλέτο γνώρισε μεγάλη άνθιση.
Το μπαλέτο το αγαπώ. Για εμένα είναι τρόπος έκφρασης παρά γυμναστική. Κατά την γνώμη μου δεν είναι γυμναστική ούτε μπορεί κάποιος να χάσει κιλά μόνο με αυτό το είδος χορού, παρόλο που χρειάζεται ωραίο σώμα. Είναι μια τέχνη! 
Προσωπικά, εγώ, μπορεί να μην έχω ταλέντο, ούτε θέλω να γίνω μπαλαρίνα στο μέλλον, μα όταν βλέπω τον εαυτό μου να χορεύει μένω απολύτως ικανοποιημένη. Είναι πολύ ωραίο να ασχολείσαι με δραστηριότητες και να μένεις ικανοποιημένος. Αρχικά έχω το μεράκι, μετά ακολουθεί η ικανοποίηση που κάθε φορά θέλω να μεγαλώνει, ώστε κάθε φορά να βελτιώνομαι και να γίνομαι όλο και καλύτερη, να φτάνω όλο και πιο ψηλά. Στο τέλος μετά από όλο αυτό το αγαπάω όλο και περισσότερο. Έτσι γίνεται κομμάτι της καθημερινότητάς μου.
Τα τελευταία 6 χρόνια παρακολουθώ μαθήματα μπαλέτου στη σχολή μπαλέτου της κυρίας Γιόλας Μαυροδήμου στη Λιβαδιά. Τον πρώτο χρόνο ήταν δύσκολο να προσαρμοστώ. Δεν ήξερα κανένα κορίτσι. Ε αυτή τη στιγμή έχω κάνει πολύ καλή παρέα με τα κορίτσια.





















Για όλα αυτά τα χρόνια που μαθαίνω 
μπαλέτο, πήρα μια συνέντευξη από την
 κ. Γιόλα ρωτώντας την κάποιες γενικές                          
ερωτήσεις για τον χορό αλλά και για την
προσωπική της άποψη.
Πόσα χρόνια βρίσκεστε στη σχολή μπαλέτου;
       Τη σχολή μπαλέτου την έχω 26 χρόνια.                                                                               

Πώς νιώθετε που συναναστρέφεστε με τόσα παιδιά;
Είναι πραγματικά μεγάλη ευτυχία να δουλεύεις
 με παιδιά.

Πείτε μου κάποιες στιγμές που σας έχουν μείνει
 αξέχαστες σε αυτό τον χώρο.
Πάρα πολλές στιγμές. Αυτό που θυμάμαι αυτή τη
 στιγμή είναι ένα γράμμα που μου έγραψε μια
μαθήτριά μου και έλεγε πόσο πολύ αγαπάει τον 
χορό και εμένα.

Τι είναι ο χορός για εσάς;
Ο χορός για εμένα είναι όλη μου η ζωή πια. Είναι μια τέχνη.

Έχετε σχοληθεί μόνο με τον κλασσικό χορό;
Όχι έχω κάνει και κλασσικό χορό και μοντέρνο. Εξάλου είναι απαραίτητο για να έχεις πτυχίο κιαθηγήτριας μπαλέτου να κάνεις και κλασσικό και μοντέρνο χορό.

Τι σπουδές ακολουθήσατε;
Εκανα πολλά χρονια μπαλέτο, από μικρή. Μετά όταν έγινα 18 χρονών έδωσα εξετάσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού, εκεί έκανα μπαλέτο κάθε μέρα πολλές ώρες και μοντέρνο, διάφορα άλλα είδη χορού. Αργότερα πήρα το πτυχίο. Έχω κάνει σεμινάρια στο εξωτερικό, έχω κάνει πολλά πράγματα πάνω σε αυτό. Μια ζωή...

Μια μπαλαρίνα για να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα χρειάζεται  να κάνει πολλές θυσίες;
Πολλές... Πάρα πολλές! Κατα αρχήν πρέπει να το αγαπάς τόσο πολύ γιατί έχει πάρα πολύ κόπο. πρέπει να αγαπάς πολύ τον χορό για να ασχοληθείς με αυτόν. Έχει καθημερινό πόνο, διατροφή ,στέρηση από διάφορα πράγματα Γι' αυτό χρειάζεται μεγάλη αγάπη.

Ποιά βασικά πράγματα πρέπει να συγκεντρώνει μια μπαλαρίνα;
Να έχει σωστό σώμα, να έχει δυνατά πόδια, θέληση, να της αρέσει αυτό που κάνει , υπομονή γιατί θα υποστεί αρκετές θησείες, πόνο και κούραση και πάνω απ' όλα να έχει ταλέντο.

Υπάρχει κάποιος λόγος που έχετε δημιουργήσει τη σχολή σαν ένα κουκλόσπιτο;
Είναι κουκλόσπιτο; Πολύ μου αρέσει που το ακούω και αυτό γιατι έχω μικρά παιδιά, που θα ήθελα να νιώθουν άνετα και όμορφα σε αυτόν τον χόρο.

Ευχαριστώ πολύ!

Κι εγώ ευχαριστώ!

Άννα-Μαρία